cursu de teatru in limba sarda

Sa Comuna de Ollolai in collaboratzione cun s’isportellu linguìsticu de sardu

Organizat unu

-
CURSU DE TEATRU IN LIMBA SARDA
- -

Fatu dae unu regista teatrale espertu.

Chie est interessadu podet dare s’adesione in sa Comuna (ufìtziu de sa limba sarda) su lunis e su mèrculis dae sas 15:30 a sas 18:30, intro de su 1 de Nadale 2008.

S.B.

seminàriu de sardu LSC

Sa Comuna de Ollolai in collaboraztione cun s’isportellu linguìsticu de sardu

Organizat unu

-
SEMINÀRIU DE LIMBA SARDA

-
pro imparare sas normas ortogràficas de sa Limba Sarda Comuna (limba iscrita ufitziale de s’aministratzione pùblica de sa Regione Sarda).
Sas letziones ant a èssere gratis et s’ant a fàghere una borta a sa chida (su mèrcuris dae sas 16:30 a sas 18:00) in su tzentru tzìvicu.
A sa fine de su cursu sa Comuna at a cunsinnare un atestadu de partecipatzione.

Chie est interessadu podet dare s’adesione in sa Comuna (ufìtziu de sa limba sarda) su lunis e su mèrcuris dae sas 15:30 a sas 18:30, intro de su 1 de Nadale 2008.

S.B.

agiudu a sas famìlias

S'aministratzione de sa Comuna de Ollolai dat mille èuros a sas famìlias pro cada pilosu chi naschit.

S.B.

traditziones

S'ISTRUMPA

S’istrumpa est una gherra antiga a beru chi tenet orìgines nuràgicas, comente testimoniant sos bronzetos de “sos gherradores”, chi si podent bìdere in su museu archeològicu de Casteddu. Oe, pro mèritu de sa federatzione ollolaesa chi organizat cada annu su campionau regionale, s’Istrumpa est reconnota a livellu natzionale dae su CONI, e a livellu internatzionale dae sa federatzione de sas gherras tzèlticas. Difatis atletas sardos, catalanos, bascos, brètones, iscotzesos e gallesos si sunt addoviados in Ollolai in su 2003 pro partetzipare a su Campionadu Europeu de gherras tzèlticas e de istrumpa.

-

-

SU COSTÙMENE

-

Su costùmene de Ollolai est unu de sos prus galanos de Sardigna: su prus bragosu est su de s’isposa, chi si collit sos pilos in su crundile pro pònnere su capiale e su tullu. Subra de sa camisa pramada si ponet sas palas e su tzipone, fronidu de vettas, granutillu e istrìllias. Suta su vardellinu a ghironeddos si bestint su coditu de tela e su coditu de listone, supra, imbetzes, su codale. Non mancant sas richìllias: sos gutones (de oro pro tancare sa gula de sa camisa e de prata pro tancare sos purtzos); sos coraddos e sos pindilizones, su puleu, s’iscapullàriu e s’ispuligadente.

-

-

S'ISCRARIA

Sas fèminas de Ollolai sunt àbiles iscrariadores: sas corbes e sas canisteddas de iscraria fiant bèndidas e apretzadas in totu sa Sardinna.

S.B.

Istòria de Ollolai

Ollolai tenet orìgines antigas meda: su territòriu de sa bidda fiat abitadu dae su Neolìticu, comente mustrant sos iscavos de sa zona de Santu Basili, in ue est naschende unu parcu archeològicu de importu mannu. In Santu Basili e mescamente in su de "sa °onca frabi°a" (un amparu de 24m pro 4,50m, fraigadu in suta de duos montes), ant agatadu sete istratos diferentziados de repertos, cun bundàntzia manna de materiale tzeràmicu, chi documentat insediamentos dae su Neolìticu Mèdiu a s’Eneolìticu, finas a sos romanos.
Un’ipòtesi interessante narat chi Ollolai diat derivare dae Iolao, re de sos Iolaesos/Iliesos fuidos dae Troia cun Enea e naufragados in Sardinna. Paret chi s’ascusòrgiu de Iolao siat galu cuadu in su monte chi si narat pròpiu “s’As°isorzu".

Cunforme a sa traditzione Ollolai est istada a su tempus de s’imperadore Giustinianu, sa capitale de unu regnu barbaritzinu guvernadu dae Ospitone “dux Barbaricinorum” o “re pastore” (cumente lu cramant unos cantos istòricos), capu de sos sardos contra a sos invasores bizantinos. S’ischit pagu de custu re ma est documentada una lìtera chi l’at imbiadu papa Gregorio Magno in su 594 pro lu cumbìnchere a cunvertire sa gente sua a su Cristianèsimu.

Sa prima noa iscrita de Ollolai est in sa “Rationes Decimarum Italae Sardinia”, in ue sa bidda est numenada 5 bortas in s’elencu de sas biddas de sa diòtzesi de Santa Zusta chi bersaiant sas dètzimas a sa cùria de Roma in su sèculu XV. B’est finas in su “Codex Diplomàticus Sardiniae” in ue si nùmenat sa “Barbaria di Ollolà”. Custos iscritos cunfirmant sa traditzione istòricu-geogràfica chi inditat Ollolai comente capitale de sa Barbàgia omònima, e cumente una de sas curadorias de importu prus mannu de su Giuigadu de Arborea.
A pustis de sos giuigados, Ollolai intrat a fàghere parte de su Marchesadu de Aristanis.
A sa fine de su sèculu XV sa capitale antiga de sa barbàgia teniat 20.000 abitantes e fiat partzida in bighinados: s’amentant: “su Trighinzu”, “Moroniai”, “su Donnigheddu”, “Mirisone”, “Orroco°ina”, “su de Petzi” e Ollolai matessi.

S.B.

descritzione de Ollolai

Capitale de sa barbàgia antiga omònima, Ollolai est una bidda de 1579 abitantes (tzensimentu de su 2001), posta a 960 metros de artària in su tzentru de sa Sardigna. Dae sa punta de s’Aschisòrgiu (1127m.), cando sa die est crara, si podet bìdere su mare siat a levante (sa costa de Orosei) siat a ponente (sa costa de Aristanis), est pro custu chi su monte si narat finas “sa bentana de sa Sardigna”.

Ollolai si presentat a su bisitadore imbèrghidu in una natura aspra e areste, inghiriadu dae chercos e èlighes seculares, lidones, mudegros, murtas, iscrarìa e armidda, in mesu de montes de granitu, in un’ambiente incontaminadu.

Est nota pro s’àghera bona e sas funtanas cristallinas, mescamente sa de Gupunnìo cramada dae La Marmora "Regina fontium" ca bogat un’aba frisca e bona a beru.

S.B.